जननी जन्म भूमिश्च स्वर्गादपि गरियसी

मैले इन्टरनेटको समाचार र ब्लगहरु चाहार्दा पढेका प्रतिक्रियालाई संछेपीकरण गर्दा के निर्क्योल निकाले भने धेरै नेपालीहरु देशका लागि केहि गर्न चाहन्छन् तर मेसो नपाएर अथवा हौसाउने नपाएर लाचार भएका छन् | अब यसलाई केमेस्ट्रीको भाषामा भन्नु पर्दा "क्याटलिस्ट" को कमि हो कि जस्तो पनि लाग्यो | त्यसैले मैले मेरो ब्लगमा केहि पौरखी व्यक्तिहरु, जसले नेपालको लागि केहि गरे, लाई पनि ठाउँ दिने विचार गरि यो नया सृंखला "जननी जन्म भूमिश्च स्वर्गादपि गरियसी" सुरु गर्दै छु | यसले एक जना मात्रै भएपनि देशको लागि केहि गरौ भन्ने लाई "क्याटलाइज" गर्न सक्यो भने मेरो यो सृंखला को उद्देश्य सफल भएको ठान्ने छु | अब म आफै पत्रकार अथवा पत्रकारिता सम्बन्धित व्यक्ति नभएकोले वहाँहरुको बारेमा यहि इन्टरनेटबाटै बटुलेका सामग्रीहरु पस्कनेछु |

देशका कर्णधार

मलाई आज पनि खै किन हो किन धेरै पहिले पढेको एउटा हिन्दी कविता (तुक्का) याद आयो | यो कविता मैले लेखेर नराखेकोले यसको स्रोत र समय ठ्याक्कै थाहा भएन | म त्यस्तै ६-७ कक्षा पढ्थे | घरमा रविवार्ता, दिनमान, धर्मयुग, सरिता, मुक्ता जस्ता हिन्दी पत्रिका आउथ्यो | तिनै मध्ये कुनैमा पढेको हुनु पर्छ | फेरी यो शब्द-शब्द याद भएर लेखेको पनि हैन, भावार्थ मिलाउन खोजेको मात्रै हो | जे होस् कविता यस प्रकार छ-

मेरा पहला बेटा
डाक्टर हो के बीमार हो गया
मेरा दूसरा बेटा
इंजिनियर हो के लाचार हो गया
मेरा तीसरा बेटा
साहित्यकार हो के बेकार हो गया
मेरा चौथा नालायक बेटा
नेता बनके देशका कर्णधार हो गया |

मपाईं

मलाई भैरव अर्यालको व्यंग्य सार्है राम्रो लाग्छ | उनको व्यंग्यले घोचेर लडेकाहरु पनि पेट मिचिमिची हाँसिरहेका हुन्छन, यस्तो लाग्छ कि कसैले उसलाई नाईट्रस अक्साइड (हसाउने वायु) सुँघाएर हिर्काएको होस् | आफ्नो पाठ्यपुस्तक पढ्न उत्तिको रुचिकर नलागेता पनि उनको जयभुँडी आइ. एस्सी. को पाठ्यपुस्तक नै भएपनि चाख मानी मानी पढेको मैले अझै पनि बिर्सेको छैन | उनको एउटा व्यंग्य "मपाई" मलाई सान्दर्भिक भएको जस्तो लगेर यहाँ साभार गर्दै छु | भैरव अर्यलकै शब्दहरु सापट लिएर भन्नु पर्दा मपाईंत्व एक नशा हो, यसले लट्ठयाएपछि कक्टेल पार्टीका श्रीमानहरुले झैं सब मपाईंहरु एकअर्काका बीच ठक्कर खान र चर्किन थाल्दछन्। सम्झनुभएन? राम र रावणको मपाईंत्व बजारिएर लङ्का डढयो, भीम र दुर्योधनको मपाईंत्व चर्केर कुरुक्षेत्र बन्यो। यस्तै मपाईं मपाईंको चर्काचर्कीमा हिरोशिमामा एटम बम पड्क्यो, त जर्मनी खड्गीज्यूकहाँको बनेल बन्यो। अब नेपाल चाही के बन्ने हो समयले मात्रै बताउन सक्छ, म त सक्दिन |

6 doctor-recommended sleep aids

साभार:
http://www.cnn.com/2010/HEALTH/10/12/rs.sleep.aids/index.html?hpt=C2

By Eleni N. Gage, RealSimple.com

October 12, 2010 8:28 a.m. EDT

मेहनत गरेपछि थाकिन्छ, त्यसपछि राती मस्तसंग सुत्यो; सबै थकान मेटेर भोलि बिहान तरो-ताजा भएर उठ्यो | सुन्दै आनन्द आउने कस्तो मज्जा, तर यस्तो दैनिकी सधै सबैको हुदैन | कसैकसैलाई कहिलेकाही जति कोल्टे फर्केपनि निद्रादेवीले ग्वाम्म अंगालो हाल्न आउदिनन् | भोलिको दिन त बेकार नै जान्छ | त्यस्तो बेलामा यो लेखले केहि मद्दत गर्न सक्छ कि भनेर यहाँ राख्दैछु | यसमा भएको बिज्ञापनको सत्यता मैले परिक्षण गरेको छैन अर्थात मैले यहाँ भनेको लिंकबाट एउटा पनि सामान अथवा औषधि किनेको छैन | र यो लेख पढ्नु अघि मलाई मेलाटोनिन बारेमा मात्रै थाहा थियो जुन सामान्यतया सबै स्टोरहरूमा भेटिन्छ जस्तै Costco, Walmart आदि|

बडा दशैं २०६७ को शुभकामना

आयु द्रोणसुते, श्रीयम् दशरथे, शत्रुक्षयम् राघवे,
ऐश्वर्यम् नहुषे, गतिश्च पवने, मानं च दुर्योधने ।
सौर्यम् शान्तनवे, बलम् हलधरे सत्यम् च कुन्तिसुते,
विज्ञानं विदुरे भवतु भवतां, कीर्तिश्च नारायणे ।।

जयन्ती मंगला काली भद्रकाली कपालिनी
दुर्गा, क्षमा, शिवधात्री स्वाहा स्वधा नमोस्तुते ।

मेरी बहिनी

अब लेखि सकेपछी आफ्नो पनि एउटा कविता राखौ जस्तो लग्यो | यो कविता मैले मेरी बहिनी लाई जिस्काउने हिसाबले धेरै पहिले लेखेको हो | तरुण बेलामा धेरैजसोले एक-अर्काको उपनामहरु राखिदिएका हुन्छन जिस्काउनको लागि | धेरैजसो त यो हल्का-फुल्का र रमाइलो नै हुन्छ तर कहिले काहि अलि बढी भैदिन्छ | मेरी बहिनी पनि अरुलाई यस्तै उपनाम दिन खप्पिस (उस्ताद) थिई | अनि मलाई पनि उसमाथि कविता नै लेख्ने रहर चल्यो र यो कविता लेखिदिए | मलाई त राम्रै लागेको थियो त्यसैले यहाँ राख्दैछु, बहिनी रश्मी पक्कै रिसाउदीन भन्ने लगेर |

सबसे बड़ा अदाकार

मैले एउटा पुरानो हिन्दी कविता यहाँ राख्छु भनेको पनि निक्कै भएछ, तर साइत जुर्न सार्है गार्हो भो | आज जसरि भएपनि राखी छाड्छु भनेर कम्मर कसे | यो कबिता धेरै पुरानो हो | यो २३ दिसम्बर १९८३ को "माधुरी" फ़िल्मी पत्रिकामा इब्राहिम "अश्क" ले लेखेका हो तर मैले चाही ११९० तिर पढेको हुनुपर्छ (ठ्याक्कै थाहा भएन) | यस कविताको उम्मेदवारले आफू बाहेक कसैलाई पनि राम्रो देख्दैन जस्तो कि अहिले नेपालमा प्र. म. को लागि कसैले पनि आफू बाहेक अरुलाई उचित देख्दैन | जे होस् कविता यस प्रकार छ -